W świecie psychoterapii pojęcie konfliktu wewnętrznego od dawna stanowi kluczowy element zrozumienia ludzkiej psychiki. To wewnętrzne napięcie, wynikające z przeciwnych uczuć, pragnień czy przekonań, często prowadzi do lęku, frustracji i innych problemów emocjonalnych. Terapia koherencji, stworzona przez Bruce'a Eckera i Laurel Hulley, stanowi nowatorskie podejście do identyfikacji i rozwiązania tych konfliktów wewnętrznych. Udostępniając jednocześnie pacjentom narzędzia do głębszego zrozumienia siebie i swoich emocji. W terapii koherencji kluczowe jest rozpoznanie, że niektóre z naszych wewnętrznych przekonań i uczuć mogą być ze sobą w konflikcie. Na przykład, pragnienie bycia niezależnym może kolidować z potrzebą bliskości i akceptacji. Rozwiązanie takiego konfliktu wewnętrznego wymaga nie tylko zrozumienia jego źródeł, ale także pracy nad integracją sprzecznych uczuć i przekonań. Dodatkowo, terapia koherencji podkreśla znaczenie świadomości pacjenta w procesie leczenia. Poprzez introspekcję i refleksję, pacjenci uczą się rozpoznawać i rozumieć swoje wewnętrzne konflikty, co jest pierwszym krokiem do ich rozwiązania. W tym artykule przyjrzymy się mechanizmom zmiany w terapii koherencji, skupiając się na tym, jak rozwiązywane są wewnętrzne konflikty. Zrozumienie tych procesów może być kluczem do głębszej transformacji i uzdrowienia dla wielu pacjentów